ඇඳුම් ගනිද්දි පරිස්සමින්!!!

මං අද වෙනකම් මට වෙච්ච පෞද්ගලික දේවල් බ්ලොගියේ අකුරු කරපු එකෙක් නෙවේ! ඒ වැඩේට මං එච්චර ආසත් නෑ! හැබැයි ඒ ඉතින් ලියන්න දේවල් නැති නිසා නම් නෙවේ..මට වෙච්ච දේවල් ලියනවනම් පොත් ගනන් ලියලා ඒවායේ  කවරවලත් ලියන්න දේවල් තියනවා..ඔන්න ඉතින් එහෙම ලියන උන් ඉන්නව නම් කලබල වෙන්න එපා! තව තව ලියපල්ලා!මං ගොඩක් ආසාවෙන් කියවනවා!මොකද ඉතින් එක එකා ගේ ආතල් විවිධාකාරයි නේ! අපේ ආතල් අපිට ආතල්..නැද්ද මං අහන්නේ!

රා.......යිට්! ඔන්න සිද්දිය!

අහිමි සැප!!

රෑ ඉතුරු වෙච්චවා උදේට අම්ම රත් කරල තියද්දි...
ඒවා නොකා ගේ ලඟ තේ කඩෙන් බිත්තර රොටි දෙක තුනකට වග කියල..
ප්ලේන්ටියක් බීල..
අම්මගෙන් "උඹ් කන්නෙ නැද්ද? කන්නෙ නැද්ද?" කියල බැනුම් අහද්දි..
‍
රැට යාලුවෝ එක්ක පචයක් ගහන ගමන්..
කොත්තු බාස්ගේ දා බිඳු වලින් පදමට ලුනු වැටිච්ච කොත්තු දෙකක් ප්ලේට් තුනකට දාල කාල..
අතේ තියන අන්තිම සතේ සතේ දාල බිල ගෙවල..
බඩට වඩා හිත පුරෝගෙන ගෙදර යද්දි..

බස් හොල්ට් එකට වෙලා හවසට ගවුමක් බලලා...
යලුවෝ එක්ක යන එන ජෝඩු වල හූල්ලද්දි..
කවදාවත් සෙට් නොවෙන බව ටක්කෙටම දන්න කෙල්ලෙක්ට පිස්සු වැටිලා
එකි පස්සෙ දවසගානේ බඩගාද්දි...

තියන සැප,දැනෙන හැඟීම වගේ සතුටක් ලොකේ තව තියෙන්න පුලුවන්ද???
රුපියල් සත වලින් අරගන්න පුලුවන්ද?

ඒ ඔක්කොම පැත්තක තියලා අපි මේ දුවන මිරිඟුව මොකක්ද?
ඒ තුලින් කවදා හරි අපිට හම්බ වේ කියල අපි විශ්වාස කරන්නේ අපෙ හිත ඉල්ලන දේද?
අපිට ඕන කරන දේ ද?
පිලිතුර නෑ කියන එක නම් (ඒ බව අපිත් දන්නවනම්)..
හිත ඉල්ලන දේ අපිට,අපිටම දීගන්න බැරි ඇයි?


(මේ දවස්වල ගෙදරට වෙලා යාලුවො එක්ක ඉන්නකොට හිතිච්ච සිතුවිලි ටිකක් ......)

පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්්‍යාල, නිදහස් අධ්‍යාපනයේ මලගම(ද?) හා සිසු පරපුර..දේශපාලනික නොවන සංවාදය - II කොටස

මා විසින් ලියන ලද පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්්‍යාල, නිදහස් අධ්‍යාපනයේ මලගම(ද?) හා සිසු පරපුර..(දේශපාලනික නොවන ලිපියකි) (මෙතනින් කියවන්න)  ලිපියේ මාගේ අදහස් ප්‍රකාශ කරන අතරතුර බුද්ධිමත් සංවාදයකට මා ඇරයුම් කලා..ඊට පිලිතුරු ලෙස මේ ක්ෂේත්‍රයේ නියුතු වියතුන් බොහො දෙනෙක් අදහස් පල කිරීම ගැන පුද්ගලිකව මං පවා මවිත උනා...
සාමාන්්‍ය පාඨකයන්ට අමතරව වෛද්්‍යවරුන්,විදෙස් ව්.ව් වල ආචර්ය මණ්ඩලයේ සාමාජිකයින් පමනක් නොව දිනුක වැනි තව බොහෝදේශීය වි.වි වල සිසුන් පවා අදහස් දැක්වීමට එකතු වීම ගැන සතු‍ටුයි..
ඒ අතර මිගාර වෛද්්‍ය තුමා ඔහු විසින් ලියන ලද සවිස්තරාත්මක ලිපියක් මගේ ලිපියට පිලිතුරු ලෙස පල කලා...ඒ තුලින් මා සාකඡ්ඡා කල කරුනු සවිස්තරාත්මකව විස්තර කෙරෙනවා පමනක් නොව මගේ අදහසට ප්‍රතිවිරුද්ද මත පලකල බොහෝ දෙනෙකුගේ ගැටලුවලට  විසඳුම් ලැබෙනවා..පැන නැගිය හැකි ප්‍රායොගික ප්‍රශ්න වගේම ඒවාට පිලිතුරුත් දක්වා තිබීම නිසා මෙය පලකරන්නට මා තීරනය කලා..පැහැදිලි සැලසුම් හා ප්‍රතිපත්තිමය තීරනයන් ගැනීම තුලින් පෞ.වෛ.වි ප්‍රයෝගික යථාර්තයක් බවට පත් කර ගැනීම එතරම් අපහසු නොවන බව මේ ලිපියෙන් ඔබට පැහැදිලි වේවි....

ගබ්සාව

මං ඉගෙන ගත්තු  පාසල ඒ කියන්නේ කලුතර සිරි කුරුස විදුහලේ හරි අපුරු දෙයක් සිදු වෙනවා...සැම වසරකම ජේෂ්ඨ ශිෂ්්‍ය නායකයන් හා  ශිෂ්්‍ය නායක සංගමය පාසලේ වි්‍යාපෘතියක් කරන්න ඕන..පස්සේ එක අව්ට පාසල් හා මහ ජනතවට ඉදිරිපත් කරන්න ඕන..මේක සාමන්්‍යයෙන් ලොකු වැඩක්...ලක්ෂ ගනනින් මුදල් හුවමාරු වෙන වගේම සමහර විට හොඳ ලාභයකුත් තියනවා...ටිකත් විකුනලා,ඇඩ් හොයලා තමා වියදම කවර් කරගන්නේ! විශේෂත්වය තමා සියලු දේම මෙහෙය වන්නේ සිසුන් වීම.. 

ඉතින් ඔය විදිහට මැතකදී 2004 දී දැහැන්සර,2005 සමාශ්‍ර, 2006 Rhythm of the Horizon, 2007 Revolution අධ්‍යාපනික ප්‍රදර්ශනය වගේ දේවල් සංවිධානය උනා...2004 දැහැන්සර කියන්නේ පාසලේම සිසුන්ගේ පද රචනයෙන් ගායනයෙන්  හැඩවුනු  තැටියක් එලි දැක්වුනු අවුරුද්ද..ලොකු ප්‍රසංගයක් එහෙම තියාඅ තමයි මේ එලි දැක්වුවේ.. මේ තියෙන්නේ එහි හොඳම ගීතයට ලෙස තේරුනු පද රචනය..සංගීතය එක්ක මුසු උනාම ගොඩක් ලස්සන ගොඩක් තේරුමක් තියන සිංදුවක්...

පද රචනය : හිමාල් නාලක අයියා ( මේක ලිව්වේ එය 12 වසරේ ඉන්නකොට..දැන් දන්ත වෛද්‍ය වරයෙක්)

ගායනය    :  ෂෙනෝ කුරේ අයියා

සංගීතය    :  ජුඩ් ඇන්ටන් පිය නම