ජංගම දුක.. නතරවෙන්න!! කියවන්න. A message to all mobile users!

     ජංගම දුරකතනය කියන අපූරු උපාංගය අද මිනිසාගේ මූලික අවශ්‍යතාවක් බවට පත් වෙලා. ඇදුම් නැතුව එලියට බැස්සත් අද ෆෝන් එක නැතුව එලියට බහින්නේ කීයෙන් කී දෙනාද? නිකම් හරි තමන්ගෙ ෆෝන් එක වැරදිලා හරි තියලා ගිහින් තිබුනා නම් ඒ  සම්පූර්ණ වෙලාවම අපි ගත කරන්නේ මොන තරම් අසහනයකින්ද?

සැම්සුන්ග් ඇපල් බ්ලැක්බෙරි තරඟයේ ප්‍රතිපලයක් විහිහට අද මුලු විශ්වයම අපේ ඇඟිලි තුඩු අතර, එක බොත්තමක් දුරින්.
වසර දෙක තුනකට පෙර තිබුන ජංගම දුරකතනයයි අද තියෙන ජංගම දුරකතනය අතර තියෙන වෙනස බලන්න.. ඒ වෙනසට වඩා එහි භාවිතාවේ පරිණාමය දිහා පොඩ්ඩක් බලන්න..

තාක්ෂනයේ දියුණුව හොඳද නරකද කියන එක වෙනම කතිකාවකට බඳුන් කරන්න උවමනා මාතෘකාවක් උනත් මට හිතෙන හැටියට නම් ඒක තීරනණය වෙන්නේ ගොඩක් වෙලාවට එය වැලඳ ගන්නා පුද්ගලයාගේ භාවිතාව මත.

දැන් දැන් ජංගම දුරකතනය  'දුරින් ඉන්න අයව ලං කරන,ඒත් අපි ලඟින්ම ඉන්න අයව අපෙන් ඈත්කරන' උපාංගයක් බවට පත්වෙලා. මේ කතාවට එකඟ වෙන්න අමාරුයි වගේ නම් පහල තියෙන මේ වීඩියෝ ක්ලිප් එක එක පාරක් බලන්න.

සමහර විට මේ වීඩියෝ එක ඇතුලේ තියෙන්නේ ඔබේ ජීවිතය වෙනස් කරන ඒ පණිවිඩය වෙන්න පුලුවන්.

#TweetupSL 3 #ට්වීට් අප් SL

    
 සමාජ ජාල වෙබ් අඩවි එහම නැත්නම් Social Media කියන වචනය දැන් අපේ කන් වලට් නුහුරු එකක් නෙවෙයි..හරියට ඉස්සර 'බෝම්බය' කියන වචනේ කිසිම නුහුරක් අපිට තිබුනේ නෑ වගේ!
මේ සමාජ ජාල වෙබ් අඩවි ලංකාවේ ප්‍රචලිත වෙන්න පටන් ගන්නේ 2003-2004 අවධියේදි.ඒ දවස් වල ලංකාවේ නව යොවුන් පරම්පරාව අන්තර්ජාල භාවිතාව හුරුවෙන්න පටන් ගත්ත අවධිය මං හිතන්නේ.
මේ එක්ක අන්තර්ජාලය තුල කරන්න යමක් සොය සොය සිටි පිරිසට තමයි hi5 කියන සමාජ වෙබ් අඩවිය හම්බ වෙන්නේ.ඒ අඩවියේ තිබුන දත්ත වල විවෘත භාවය සහ ආරක්ෂාව පිලිබඳ ප්‍රශ්න වලට සාර්ථක විසදුම් එක්ක facebook සමාජ අඩවියේ ආගමනය සිද්දවෙනවා.ඒ නිසාම ගොඩක් දෙනා fb වටා රොක් වෙනවා.

     අද වෙනකොට ලංකාවේ මිලියනයක් පමන දෙනා facebook භාවිතා කරන බව නිල නොවෙන දත්ත වලින් පෙන්නනවා.(http://www.socialbakers.com/facebook-statistics/)ඉස්සර time line එක විවෘත උනාම අපේ සමීපතමයන්ගේ පිංතූර හා ස්ටෙටස් කිසිම අපහසුවකින් තොරව අපි රසවින්දා.ඒත් අද අරවතු,මේවතු,අර රූම් මේ රූම් වලින් ශෙයා වෙන පිංතුර වලින් පිරිලා.ඒවා දැක්කම වෙලාවකට කේන්තියි.වෙලාවකට අප්පිරියයි..ගෲප් එකක් විදිහට ඒවා බ්ලොක් කලත් විවිධ මිතුරන් මේවා බෙදාගන්න එක නවත්තන එක කරන්න අමාරු වැඩක්.

     මේ නිසාම තමයි දැන් බොහෝ දෙනා Twitter වටා රොක් වෙන්න පටන් අරං තියෙන්නේ.fb එකෙ සමකාලිනයෙකු උනත් fb වටා තිබුන යෝධ ජන පවුරේ සෙවනැල්ලෙන් ට්වීටරේ වැහිලා තිබුනෙ.ඒත් දැන් කෙමෙන් කෙමෙන් ට්විටරය සක්‍රීය භාවිතා කරන ලාංකීය පිරිසේ වැඩි වීමක් දකින්න පුලුවන්.
twitter එක තුල තියෙන්නේ මයික්‍රො බ්ලොගින් සංකල්පය .වචන 140ක් තුල තමන්ගේ අදහස පලකරන පුද්ගලයන් අතර බැරක් ඔබාමාගේ සිට අමිතාබ් බච්චන් දක්වා වූ විවිධ ක්ශේත්‍රවල ජනප්‍රිය පුද්ගලයින් විශාල ගනනක් ඉන්නවා.

     මේ විදිහට ලංකාව තුල සිග්‍රයෙන් ජනප්‍රිය වෙන මේ සමාජ වෙබ් අඩවියේ ගෙට් එකක් එහෙම නැත්නම් සුහද හමුවක් සැප්තැම්බර් පලවෙනිදා මරදාන Warehouse Project හි පැවැත් උනා. Tweetup SL විදිහට නම් කරල තිබුන ගෙට් එක පැවැත්වුනේ තුන් වෙනි වතාවට. 2010 අවුරුද්දෙ පලවෙනියටම මේක පටං අරං තියෙන්නේ 100ක් පමන දෙනා සහභාගි කරගෙන. ගිය අවුරුද්දෙ ඩයලොග් ප්‍රධාන කාර්යාල ගොඩනැගිල්ලේ මේක පවත්වලා තියෙනවා.මේ අවුරුද්දේ ලංකාවේ ඉන්න නිසා මටත් මේකට සහභාගිවෙන්න පුලුවන් උනා. කලින් කිව්වා වගේ මරදාන වෙයාහවුස් එකේ තිබුන මේ හමුවට විවිධ වයස්වල විවිධ තරාතිරම්වල 800+ දෙනා තමන්ගේ සහභාගීත්වය ස්ථිර කරලා තිබුනා.
නමුත් කී දෙනෙක් ආවද කියලා මට හරියට තාම හොයලා බලන්න බැරි උනා.

      ඇතුල්විමත් සමග ටී ෂර්ට් එකක් සමරුවක් විදිහට හැමෝටම හම්බවෙනවා.ඒ එක්කම දෙන බැජ් එකක තමන්ගේ නම ලියලා කැමති අයට ක්ලිප් කරගන්න පුලුවන්.  ඒ විදිහට තමන්ගේ සයිබර් මිතුරන්ව හදුනා ගෙන කතා කරන්න අවස්ථාව එදා තිබුනා.සහභාගිවෙච්ච අයගේ ගීත,මැජික් දර්ශනයක්,තරඟ කීපයක් එක්ක ගලා ගිය සන්ධ්‍යාවෙ  කාගෙත් සිත ගත්තේ වෙයාහවුස් හි පොඩි නංගිලා මල්ලිලාගේ ඉදිරිපත් කරපු නැටුම් ගැයුම් දෙක තුනක්.

     ට්විටර්හි වෙසෙන පුද්ගලයන්ව Tweeps ලා විදිහට හැදින්වෙනවා.හරියට බ්ලොග් ලියන අය බ්ලොගර්ස්ලා වගේ.ඉතින් අපේ චන්දයෙන් වසරේ Mr. Tweep of the Year,Ms. Tweep of the Year,Funniest Tweep of the Year,Most Controversial Tweep of the Year  වගේ විවිධ කැටගරි වලින් ජයග්‍රාහකයින් තෝරලා එයාලට තෑගි දෙන්නත් සංවිධායක මණ්ඩලය කටයුතු කරලා තිබුනා.

     අලියා බීම සමාගම නොමිලේ බීම ලබා දෙන්නත් කොකෝවැරෙන්ඩා ආයතනය ආහාර පාන සඳහාත් අනුග්‍රහය දක්වා තිබුනා.ඊට අමතරව Dialog,Warehouse Project,China Doll Noodles,Xiteb (Pvt) Ltd,Virtusa,SLIM,Beautiful-U යන ආයතනත් අනුග්‍රහය දක්වා තිබුනා.
මාධ්‍ය අනුග්‍රහය DailyMirror පුවත්පතෙන් සහ E fm ගුවන් විදුලියෙන්.

මටත් එදා වැදගත් දවසක්..නමින් පමනක් දැන සිටි දැවැන්ත බ්ලොග් කරුවන් කිහිප දෙනෙක් පෞද්ගලිකව හම්බවෙන්නත් ඔවුන් එක්ක කතා කරන්නත් මේ පුංචි බ්ලොග්කරුවාට පුලුවන් කම ලැබුනා.
ඇතැමෙක් මං ගැන දැනං හිටියෙත් නෑ :)
එයාලව හම්බවෙලා කතා කරන්න ලැබීම ඇත්තටම සතුටක්..
ඉතින් සමස්තයක් වශයෙන් ඉතා හොඳ දවසක්..
ඒ වෙනුවෙන් (අපි වෙනුවෙන්) මහන්සිවෙලා මේ event එක සංවිධානය කරපු සංවිධායක මණ්ඩලේ කට්ටියට ස්තුතියි කියන්නත් මේක අවථාවක් කරගන්න ඕන!
ඉතින්...එපමනයි..
                                                                    මං @sabithl

පිංතූර බලන්න කැමති අයට සම්පූර්ණ ඇල්බමයක් තියෙනවා --------> මෙතන

චේ!

      අද කාලෙකට පස්සෙ සෑහෙන්න හොඳ ලිපි දෙකක් කියවන්න හම්බුනා.පහුගිය දවස් දෙක තුනේ හරි හැටි හිතට දැනෙන දෙයක් කියවන්න නැති කම හින්දම වෙන්න ඇති මොකක් හරි ලොකු අඩුවක් වගේ දෙයකින් මගේ හිත වෙලිලා තිබුනේ! ඒකට සාංකාව කියල කිව්වත් වැරදි නැහැ..

     අද සාතන්ගේ රටේ සිට ලියමි කියලා අඩවියක් අහම්බෙන් කියවන්න හම්බ උනා.(මෙතනින්)
එතන තිබුන සමහරි ලිපි වල තිබුන සමහර අදහස් එක්ක ආකල්පමය හා දේශ්පාලනිකව එකඟ  වෙන්න නොහැකි උනත් සමහර අදහස් මගේ හිතට තදින්ම කා වැදුනා.ඒ වගේම වෙබ් ආලෝචනා අඩවියේ ආනන්දවර්ධන මහත්තයා ලියලා තිබුන ලිපිය සයිබරය ගැන ලිපියත් බ්ලොග් අවකාශයේ සියලු දෙනා කියවිය යුතු ලිපියක් ලෙස මං දකිනවා.(මෙතනින්)
මේ ලිපි දෙකට මං සමහරක් දේවල් ගැන හිතං හිටපු විදිය වෙනස් කරන්න සමත් උනා..කෙනෙක්ගේ එක ලිපියකට තවත් කෙනෙකුගේ පරිකල්පන හැකියාව ආමන්ත්‍රනය කරන්න පුලුවන් වෙනවා කියන්නේ ඒ ලිපිය අතිසාර්ථකයි කියන එක.ඒ හැකියාව එසේ මෙසේ දෙයක් නෙවෙයි!
එතනදි මගේ හිත තදින්ම නැවතුනේ ඔස්කාර් වයිල්ඩ් කිව්වයි කියලා කියන මේ ප්‍රකාශයේ!

“It is a very sad thing that nowadays there is so little useless information.” 

කන්ටේනර් පෙට්ටිය,මං එයා & මගේ පනහ

ඔන්න රාලහාමිලා දෙන්නෙක් රෑ වෙලා රාජකාරිය කරගෙන ඉන්නවලු! දෙන්න එක්ක කයිය ගහ ගහ ඉන්නකොට මෑන්ස්ලට පේනවලු ඈත ඉඳන් කන්ටේනර් ට්‍රක් එකක් විදගෙන එනවා..මේක දැකපු රාලහාමිලා ටෝච් ගහලා පාරට පැනලා කෑ ගහලා කොහොම හරි ට්‍රක් එක නවත්ත ගත්තලු!

පස්සෙ ඩ්‍රයිවර් උන්දැ බැහැලා ආවාලු!

රාලහාමි    : තමුසෙට පිස්සුද ඕයි..අඩි 40 කන්ටේනර් ගෙනියන මෙව්ව එකක්ද නැත්නම් සෙල්ලම් කාර් එකක්ද තමුසේ එලවන්නේ!

                    තමුසෙ බීලද?

ඩ්‍රයිවර්       :  අනේ නෑ ලොකු මහත්තයෝ!

රාලහාමි   :  නැත්තෙ මොකො! පුම්බනවා මේ බැලුම! 

                    මේ බලනවා  අයිසෙ..පිටිපස්සෙ ලයිට් වැඩ කරන්නෙත් නෑ

එක පාරටම ඩ්‍රයිවර් උන්නැහේ ඔලුවෙ අත ගහගෙන අනේ සර් කිය කිය හූ තිය තිය අඬන්න ගත්තලු...

රාලහාමිටත් මාර අස්පට් වගේලු (එහෙම අය ඉන්නවා යැයි උපකල්පනය කරගන්න)

මගේ පරන අවුරුද්ද! my old new year

නිමිත්ත!

මිහිරෙන් මතකයේ ඇඳේ...

ඒ රසේ රැදේ මා සිතේ...

සොඳුරු මතක සිත පිරේ...

නව යොවුන්,තරුණ හා තරුණ සමයේ සැඳෑ භාගයේ ඉන්න උදවියට මේ වෙළද දැන්වීම ගැන අටුවා ටිකා අවැසි නැති බව මං දන්නවා..කාලයක් අපේ සිත් පුදුම විදිහට කිති කවපු මේ වෙළඳ දැන්වීම පහුගිය දවසක මට අහම්බෙන් දකින්න ලැබුනා..
ඒක බලපු වෙලාවේ මගෙ හිත කාලෙකින්...සෑහෙන්න කාලෙකින් වචනයෙන් කියාගන්න බැරි නොස්ටැල්ජියාවකින් එහෙම නැත්නම් අතීත කාමයකින් වෙලිලා ගියා..ඒ අතීත කාමයෙන් වෙලුනු මගේ සිතේ ඇතිවුන ඉයුපෝරියාව එහෙම නැත්නම් අල්ලාසය/හැඟීම මටත් අකුරු කරන්නට හිතුනා..

අපි හැමෝටම අවුරුද්ද එක්ක බැඳිච්ච ලස්සන මතක සිතුවිලි ඇති!

මේ තියෙන්න මගේ කතාව!

අයි ඩෝන්ට් නෝ වයි? IV සිරි යහනේ අත්දැකීම!

අයි ඩෝන්ට් නෝ වයි? man Vs women I ගැහැනුන්ගේ දුර බැලිල්ල

අයි ඩෝන්ට් නෝ වයි? man Vs women II වහෙන් ඔරෝ!

අයි ඩෝන්ට් නෝ වයි?man Vs women III ගෑනුන්ගේ අලි පස්ස

කවදා හරි නින්දේදි උඩකින් වැටෙනවා වගේ දැනිලා ඇඳ බදාගෙන ඇහැරිලා තියනවද?

නිකමට හිතුනද එහෙම වෙන්නේ ඇයි කියලා???

මෙන්න විස්තරේ! 

මේක අසාමාන්‍ය තත්ත්වයක් නෙවෙයි!අපෙන් සියයට 70%ක් පමන දෙනෙකු මේ තත්ත්වය දවසක් හරි අත්විඳලා තියනවා...

මිල අධික සංකීර්ණ ජීවිතය~Expensive & complex

ජීවිතය හරි පුදුමාකාරයි... අද්භූතයි...

අපි මිල අධික බ්‍රෑන්ඩඩ් ඇඳූම් පැලඳුම් අඳින්න සිහින මවනවා..ඒත්

ඒ අපිම වැඩිම පහසුවක් සැහැල්ලුවක් සනීපයක් ලබන්නේ/දැනෙන්නේ ගෙදර තියන හඩු ටී එක,ෂෝට් එක හා රබර් දෙක තුල ..

අපි ටාජ්,හිල්ටන් එකෙන් ඔෆීස් එකේ ක්ලයන්ටලා,බොස්ලා එක්ක වාඩිවෙලා බුෆේ කෑවට

පාර අයිනේ නයිට් කඩේ යාලුවෝ එක්ක කන කොත්තුව ඊට වඩා රස විඳිනවා..

බෙන්ස්, BMW  ගන්න..අරං රට වටේ රවුම් ගහන්න හීන මවන අපිම,

තනියම ඇවිදිද්දි අපේ හදවත් එක්ක කතා කරනවා..

අපි අපිත් එක්කම කතා කරගන්නවා...

ගිගා ටෙරා බයිට් ගානට සිංදු පුරවපු හාඩ් ඩිස්ක්  I-pod තියන් හිටියට

රේඩියෝවෙ අහම්බෙන් යන සිංදුවක් අපි පුදුම විදිහට රස විඳිනවා..

මුමුනනවා..අපේ මුවගට සිනාවක් ගේනවා..

තරු හෝටල් වල නැති රස අපේ අම්මගේ කෑම වල තියනවා...

කොහේ නිදා ගත්තත් නැති සැපක් අපේ ගෙදර ඇදේ තියනවා...

පිටරටවල් වලට වෙලා මහන්සි වෙන මිනිස්සු තමන්ගේ රටේ විඳින දුකත් සැපක් ලෙස දකිනවා....

ජීවිතය සැබැවින්ම සරලයි....අපි විසින්ම ඒක සංකීර්ණ කර ගන්නවා.....

"Life is simple Indeed but we make it complex.."

(කියවන්න....

සරල බව සරල දෙයක් නොවයි. [ චාලි චැප්ලින්])

Life is full of choices!! Have you made the correct one??

ජීවිතය තුල තෝරා ගන්න ගොඩක් දේවල් තියනවා..නමුත් ඔබ හරි දේ තෝරගෙනද?

මේ අවුරුද්දේ පලවෙනි පෝස්ට් එක නිසා සියලු දෙනාටම "සුභ නව වසරක් වේවා!"කියලා පතන්න මේක අවස්ථාවක් කරගන්නවා...

පහුගිය වසර මාව ගොඩක් දෙනා බ්ලොග් අවකාශය තුල දැන හදුනගත් වසරක් උනා...මගේ ලිපි කියවපු අදහස් දක්වපු හැමෝටම ස්තුතියි....

පහුගිය වසරේ වැඩියෙන්ම ජනප්‍රිය වුන/නොවුන මං කැමතිම ලිපි 6ක් මං පහලින් දානවා.. අතපසුවුන/කියවන්න බැරි වුන අයෙක් වේ නම් ඒ අයට කියවන්න.... 

පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල,නිදහස් අධ්‍යාපනයේ මලගම(ද?) - I

අපේ කාලයේ ටියුෂන් මාෆියාව

ශ්‍රී ලාංකීය විභාග,ක්‍රමයේ වැරැද්ද හා විකල්ප!

දන්න පැරසිටමෝල්(පැනඩෝල්) ගැන නොදන්න ටිකක්!

නීත්‍යානුකූල ගබ්සා කිරීම් (Legal abortion)

මම,නුඹ හා ඇය හා මම!

සිරා කරපු මගේ ලව් එක:කෙථි කතාව

සරල බව සරල නැත - Simplicity is not a simple thing.

Simplicity is not a simple thing  [Charles Chaplin]

සරල බව සරල දෙයක් නොවයි. [ චාලි චැප්ලින්]

මේ කියමන පහුගිය දවසක මගේ නෙත ගැටුනා..ලොවක් හිනස්සපු මේ මනුස්සයා කියල තියන දේ ගැන තේරුම් ගන්න උත්සහ කරන්න.උත්සහ කරන්න කියලා මං කිව්වේ ඒක තේරුම් ගන්න එක ඒ තරම් ලේසි වෙන එකක් නැති නිසා..

අද ඉන්න ජෝකර්ලා එක්ක බලද්දි ඒ  කාලේ වචනයක් වත් කතා නොකර හාස්‍යය නැමැති  පැනි රස සීනි බෝල කවරින් එකක් ඇතුලේ මේ මනුස්සය දාල දීපු තිත්ත ඇත්ත (පණිවිඩය ) හා මේ මනුස්සය රංගනය තුලින් කල  විප්ලවය ගැන චාලි චැප්ලින් චිත්‍රපට බලලා තියන අයට අමුතුවෙන් කියලා දෙන්න ඕන නෑ!(නැති අය ඉන්නවනම් බලන්න..සැබැවින්ම වටිනවා..)මොහුගේ රංග ප්‍රකාශනයන් ගැන චූලානන්ද සමරනායක මහතා විසින් සිංහලෙන් රචිත පොතකුත් තියනවා..

මේ කියමන එක්ක මගේ හිතට ආපු මං කියවල තියන සමහර විට ඔබත් කියවලා/අහලා ඇති කතාවක් මගේ මතකයට ආවා..

සාබිත් සමග කතා බස්...

බ්ලොග් කලාව තුල සාබිත් කියන්නේ මහා ලොකු චරිතයක් නෙවෙයි..
බ්ලොග් ලෝකේ පතාක යෝධයෙක් වත්,
සිංහල බ්ලොග් කලාවේ උන්නතිය උදෙසා ලියනවා ඇරෙන්න වෙන මොනවත් මහා ලොකුවට කරපු කෙනෙකුත් නෙවෙයි!
දවසගානේ පෝස්ට් දාන කෙනෙක් වත් ඉලක්කම් හතර පහක හිට්ස් තියන කෙනෙක්වත්
පෝස්ට් එකක් ලිව්වම වැල වගේ කොමෙන්ට්ස් දාන්න කට්ටිය ඉන්න කෙනෙකුත් නෙවෙයි!
අද වෙනකොට මං ලියල තියෙන්නේ ලිපි 27යි..
මේ අවුරුද්දයි මාස තුනටම!
ඔව් මාස 15ටම...
එහෙව් මට ආරධනාවක් ලැබෙනවා බස් රේඩියෝවෙන් රේඩියෝ වැඩසටහනකට!


කතා බස් 10වෙනි පියවරට!

ඒ ආරාධනය ඔස්සේ මට තේරුම් යනවා මාත් බ්ලොග් අවකාශයේ "කවුරුහරි"කියල!
අනපේක්ශිත ආරාධනයට බස් රේඩියෝවට ස්තුති කරන ගමන්ම,
වැඩසටහන අහලා අදහස් දක්වපු හැමෝටමත්  ස්තුතිවන්ත වෙනවා...
මට කියන්න තියනදේ මට හිතෙන දේ අහන්න ඔබට මගහැරුණා නම් පහත පටිගත කල වැඩසටහන හරහා එය රසවිඳින්න පුළුවන්

http://blog.buzzradio.lk/2011/11/buzz_05.html

ඒ වගේම මගේ හොඳම යාලුවෙක් අලුත් බ්ලොග් එකක් එක්ක සිංහල බ්ලොග් අවකාශයට අද එයාගේ පැමිනීම සනිටුහන් කලා..ඔහුගේ අඩවියට යන්න පුලුවන් මෙතනින්.

ස්තුතියි!

මිනිසුන් තනන මිනිසුන් වෙත!!

පිදුම:
ලෝක ගුරු දිනය වෙනුවෙන්...
ලෝකය දකින්නට.. ජීවිතය ජීවත් කරවන්නට මට කියා දුන් සිරි කුරුසියේ මගේ ආදරණීය ගුරු දෙමාපියන්ට!


ලොව ශ්‍රේෂ්ඨටම වෘත්තීන් අතර ගුරු වෘත්තිය ඉහල කොට සලකන්නේ ලෝකයේ හා මනුස්සවර්ගයාගේ රඳා පැවැත්ම සඳහා වු පදනම සකසන පුද්ගලයා ගුරුවරයා වන හෙයිනි..
ළමයෙකුට ලෝකය දකින්නට ..
ලෝකයේ හිස ඔසවා ජීවත් වන්නට..
මිනිසුන් තේරුම් ගන්නට ඔබ අප හුරු කරන්නේ යම් සේද..
ගෙදර වැටි වැටි නැගිටින්නට දෙමාපියන් උදවු වන්න සේම,
සමාජයේ නොවැටී සිටින්නට අවැසි ආකල්පමය පදනම සපයන්නේ ඔබයි..


පාසල් ගේට්ටුවෙන් අපිව බාරගෙන ගෙදර බිත්ති හතරින් එහා ලෝකයක් ඇති බව අපිට මුලින්ම පසක් කර දුන්නේත්..
හැමදාම එකම තැන වාඩි නොකර එක එක තැන් වලා වාඩිකරලා සමාජයේ හැම එකාම එක වගේ නොවන බව මුලින්ම දැනෙන්න සැලැස්වුවේත් නුඹයි..

සාබිත්ගේ අර්ධ ශතකය....

අදත් පුරුදු විදිහට කොලේජ් ගිහින් වෙනදා වගේ බ්ලොගිය පැත්තේ   ආවම තමා දැක්කේ මං 50 ගහල බව :) ඔව්! ෆලොවර්ස්ලා 50ක්..ඒ විතරක් නෙවෙයි හිට්ස් 3008ක්! දෙකම එක දවසේ! මං හිට්ස් 1000 ගහපු දවසේ ගොඩක් විස්තර ලියපු නිසා (කියවපු නැති අය ගිහින් කියවන්න) අද ආපහු ලියන්න යන්නේ නෑ එවා! මං බ්ලොග් එක පටන් අරන් දැන් අවුරුද්දක් විතර! හැබැයි ලියල තියෙන්නේ පොස්ට් 12යි.. දැන් අලුතෙන් බ්ලොග් ලියන්න පටන් ගත්තු අය හිනා වෙන්න එපා හරිද මූට අවුරුද්දක් ගියාට මගේ බ්ලොග් එකට ඔය ටික සති 3න් හම්බුනා නේ කියල! ඇත්ත තමා! ගොඩක් අය ඇවිත් මාසයක් යද්දි සැහෙන්න ෆලෝවර්ස්ලයි හිට්ස් තොගේකුයි සෙට් වෙනවා..අනේ ඉතින් මට නම් ඒ හැටි ඔවා පස්සෙ එලවන්න බෑ! හිතෙන දෙයක් ලියල,තියන දෙයක් කාල වෙනදෙයක් බලා ගෙන ඉන්නවා ඇරෙන්න..කොහොමත් මං ගොඩක් ලියනවට වඩා කරන්නේ කියවන එක..ඇරත් මං ලියන්නං වාලේ ලියන කෙනෙකුත් නෙවෙයි....ඉතින් මගේ ගමන මං යනවා හිමින් සීරුවේ! මොකක් හරි ලියල දැම්මම දැන් දැන් 300ක් විතර බලලා යනව කොමෙන්ට් 20ක් විතර වැටෙනවා ඒ ටික මට ඇති! ඉතින් මගේ බ්ලොග් එක පැත්තේ ඉඳල හිටලා එන හැමෝටමයි ෆලෝ කරපු හැමොටමයි ගොඩක් ස්තුතියි!ජයවේවා! 

-සාබිත්-

නො එන ගමන් යන මගේ මිතුරාට.........

පොඩි කාලේ ඉඳන් එකට හිටපු මගේ මිත්‍රයා මලිත් අද හවස 3ට නො එන ගමන් යනවා...

මතක මංපෙතේ ආපසු පිය නගන්නට හැකි නම්,
හමුවන සිතෙහි ‍රැඳුනු පැ‍රැණිම මතකයන් අතර කොහේ හෝ කොනක උඹත් ඇති..
අපි ඒ තරම් කාලයක සිට එකිනෙකා දැන උන්නා..
අපි එකට උස් මහත් උනා,හැදී වැඩුනා..
අපි එකිනෙකා ගැන හැම දෙයක්ම දැන හිටියා..
ඒ අපි අතර තිබුනු බැඳීමක තරම...
පාසල පංතිය සෙනෙහස මිතුදම අතර ගෙවුනු කාලය කොතරම් සොඳුරුද?

කොහේ සිට හෝ බලා ඉන්නවා නම් අද අපි දිහා..
උඹ ආඩම්බර වේවි!
කෙටි ජීවිතය තුල ලඟා කරගත් දෙවල් ගැන,මිනිස්සු ගැන,මනුස්සකම ගැන,
උඹ දුක් වේවි!
උඹට ලඟා කරගන්න තිබුන දෙවල් ගැන,මිනිස්සු ගැන..

අද.....
ජීවිතය ජීවත් කරවීමේ අභියෝගය හමුවේ උඹ පැරදිලා
නිසලව අපි දිහා බලන් ඉන්නවා...
ඔබෙන් කවදාවත් නොදැකපු නුපුරුදු නිහඬ බව අපිට ලොකු පණිවිඩයක් කියනව...
කෙටි ජීවිතයක්..ලොකු පණිවිඩයක්...

ඒ මරණය තුලින් ලෝකය නතර කල නොහැකි බව,
ලෝකය පෙරටම පෙරටත් වඩා වේගයෙන් ගමන් ගන්නා බව..
ලෝකය වෙනස් කල හැක්කේ මරණය තුලින් නොව ජීවිතය තුලින්ම පමනක් බව..
ප්‍රශ්න වලට විසඳුම ජීවිතයම බව...

යමක් ලබා ගැනීමට නම් යමක් කැප කල යුතුයි..
ඒත්..උඹ කල කැප කිරීමෙන් උඹට ලැබුනේ මොනවාද?
අපිට ලැබුනේ මොනවද???

පිලිතුරු නැති ප්‍රශ්ණ ඉතුරුකරලා උඹ අද අපෙන් යන්නම යනවා...

පිට රටක ඉඳගෙන උඹේ මතක එක එක අමුනද්දී...
උඹේ මූන අන්තිම පාරට බලගන්න බැරි වෙන බව දැනෙද්දී...
මගේ කර පිට පොඩි දුරක් හරි උඹේ අන්තිම ගමන ගෙනියන්න මට බැරි බව හැ‍ඟෙද්දී
මේ ජීවිතේ කොච්චර කාලකණ්නිද කියල හිතෙන වාර ගනන අනන්තයි බං!

මලිත්..
එහෙනම් මචං උඹට සුබ ගමන්!

හිට්ස් 1000 කඩඉමෙ සිට ආපසු හැරි බැලිම..

නවකයෙකුගෙ සිහිනය මොකක්ද කියල කවුරු හරි ඇහුවොත් පුලුවන් තරම් ඉක්මනට හිට්ස් 1000ක් ගන්න එක කියල 10න් 8ක් වත් කියනව සුවර්!!!
තමන්ගෙ බ්ලොග් එකට ඇවිත් කවුරු හරි කොමෙන්ටුවක් හරි ෆලො පාරක් හරි දැම්මම තියන ආතල් එක නැත්නම් කිතිය එහමත් නැත්නම් ඉයුෆොරාව ගැන බ්ලොග් ලියන කියවන ඔයාලට අමුතුවෙන් කියන්න ඔන නැහ නෙ...
ඉස්සර වගෙ නෙවෙයි දැන් හිට්ස් 1000ක් වට්ටගන්න එක එ හැටි වැඩක් නෙවෙයි..හරියට ගෙමට බැස්සොත්.සිංඩි දෙක තුනකට රිංග ගෙන පොස්ට් දෙක තුනක් සතියට ලියල දැම්මොත්..කාගෙ හරි හොදට හිට් බ්ලොගියක කොමෙන්ටුවක් දැම්මොත් මාසෙකින් කිසි කරදරයක් නැතුව හිට්ස් 1000 ලගා කරගන්න පුලුවන්..

මගෙ නම ඔයාලා ජංජාලයෙ දකින්න පටන් ගත්තෙ ඊයෙ පෙරෙදා ඉදන් උනාට මගෙ බ්ලොගිය මාස 10ක් විතර පරනයි...
මං මෙක පටන් ගත්තෙ නිකන් මට හිතෙන දෙවල් යාලුවන්ට කියන්න දැන ගන්න සලස්වන්න හිත්ගෙන..එහෙම හිතල මාස හය හතක් එ විදිහට වැඩෙ කරගෙන ගියා...පහුගිය අප්‍රෙල් වෙනකන්ම තිබ්බෙ හිට්ස් 200යිද කොහෙද ...හික්ස්..
හිට්ස් අඩු වෙන්න හෙතු උන් මං සිංඩි වල නොහිටපු එක..අනිත් එක මට උවමනාවක් හා වෙලාවක් නොතිබ්බ එක..අදටත් මං බස් එකෙ නැහැ..
මං (කොන්)දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්නවා කියල කස්ටිය දන්නවා ඇතිනෙ..ඉතින් exam සෙට් උනාම මෙවට තියන වෙලාව ගොඩක් අඩුයි...
2 වසරෙ විබාගෙ පොඩ්ඩක් ලොකු එකක්..එක දෙයියනෙ කියල ගොඩ දාගෙන මගෙ අලුත් ලැපත් ගත්තා...එ අරන් පොඩ්ඩක් ජංජාලෙ බ්ලොග් කියවද්දි මටත් හිතුන මහ මෙරක් උසට තියන වැඩ නිසා මොට්ට වෙගෙන යන මගෙ රසවින්දනය ගොඩ ගන්න බ්ලොගිය මරු පොට් එක කියලා...මොකද මාත් ඉස්කොලෙ යන කාලෙ හොදට ලියපු කියවපු එකා නොවැ..
බ්ලොගිය ඇතුලෙ තියන sub culture එකට මට ආස හිතුන..හවසට බොඩිමට ඇවිත් ප්ලෙන්ටියක් ගහන ගමන් අනිත් උන් ලියපුව කියවද්දි තියන ආතල් එක කියල වැඩක් නෑ..දුර ඈත රටක ඉන්න අපි වගෙ උන්ගෙ පිහිටට ඉන්නෙ බුකිය විතරයි කියල හිතාගෙන ඉදපු මට බුකියෙම ඉදලා කාලකන්නි වෙනවට වඩා මෙ වගෙ වැඩකුත් කරගෙන ඉන්න පුලුවන් නම් මරු කියල හිතුනා..
මගෙ සිතුවිලි වලට අනිත් උන් කියන්නෙ මොනාද කියල මටත් දැන ගන්න ඔන උනා ( මොකද මෙහෙ ඉන්න පොත් ගුල්ලොන්ට හා ගුල්ලියොන්ට ඔව රස වින්දින්න වෙල තියන එකක් යැ..)

කොහොමත් ‍‍‍ඨනිකගෙ සිතුවිලි ලියන දනික අයියත් සංකල්පනා ලියන දිලිපත් අපෙ ඉස්කොල් නෙ..මං දනික අයියා යටතෙත්,දිලිප මගෙ යටතෙත් වැඩ කරල තියනව ඉස්කොලෙ..ඉතින් මං උන් දෙන්නගෙ බ්ලොගිය පැත්තෙ එ දවස් වල ඉදල ඉදල ආවා...ඉතින් ඔවා ඔක්කොම බලපාන්න ඇති මටත් සිංඩි වලට දාලා වැඩෙට සෙන්ටර් වෙන්න...

ඉතින් ආතල් එකෙ වෙලා තියන විදියට මොන මොනා හරි ලියල දාන්න තම හිතන් ඉන්නෙ....මොකද අනිත් අය වගෙ කියන්න ලියන්න ලස්සන ජොලි කතා මටත් තිබුනට මොකො ඔව ඉදගෙන කොටන්න වෙලා නැති එක තමා අවුල.
දැනට ඉතින් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ ප්‍රතිචාර එනවා...
මොනා හරි ලියලා දාලා සතියක් විතර යද්දි කොමෙන්ටු 10ක් විතර වැටෙනවා..පස්සෙන් එන අය නම් ගොඩක් නෑ..තාම 18 දෙනයි.....ඉස්සරහටත් හිට්ස් වැඩි කරගන්නවත් පස්සෙන් කස්ටිය ගෙන්න ගන්නවත් ලොකුවට වැඩෙට සෙන්ටර් වෙන්නවත් අදහසක් නෑ.
පුලු පුලුවන් වෙලාවට මොනා හරි ලියලා දාන ගමන් හවසට ඔයාලා ලියල කියලා තියන දෙවල් සිංඩියකට ගිහින් බලලා තියන දෙයක් කාලා වෙන දෙයක් බලාගෙන ඉන්න තමා හිතන් ඉන්නෙ...

තාම මගෙ බ්ලොගිය පැත්තෙ ඇවිත් නැති අය ඇවිත් තියන දෙයක් කියවලා කොමෙන්ටුවක් දාලා යයි කියල හිතනවා..
ජය වෙවා!

If u have evr lovd, lovng or about to lv some one!!!Read this!

(pls make a point to read my note at the end of da strory)

Its 7TH GRADE..
I stared at the girl next to
me...
She was my so called "best
friend"... I stared at her...
Long,
silky hair... And I wished
she
was mine... But she didn't
notice me like that... I
knew
it... After class she walked
up
to me and asked me for the
notes she had missed the
day
before... And I handed
them to
her... She said "thanks"...
And
gave me a kiss on the
cheek... I
wanted to tell her... I want
her
to know that I don't want
to be
"just friends"... I love her
but
I'm too shy to tell her... And
I
don't know why...
IT'S JUNIOR YEAR..
My phone rang... On the
other
end it was her... She was in
tears... Mumbling on and on
about how her love had
broken her heart... She
asked
me to come over because
she
didn't want to be alone...
So I
did... As I sat next to her on
the
sofa... I stared at her soft
eyes...
Wishing she was mine...
After
2 hours... I Drew Barrymore
movie... And 3 bags of
chips...
She decided to go to
sleep...
She looked at me.. Said
"thanks" and gave me a kiss
on
the cheek... I wanted to tell
her... I want her to know...
That
I don't want to be "just
friends"... I love her but I'm
too
shy to tell her... And I don't
know why...
IT'S SENIOR YEAR..
The day before prom... She
walked to my locker... "My
date is sick" she said... He's
not
going to go... Well... I didn't
have a date and in 7th
grade...
We made a promise that if
neiter of us had dates...
We'd
go together just as "best
friends"... And so we did...
IT'S PROM NIGHT..
After everything was over
with... I was standing at her
front door step... I stared at
her ... She smiled at me... I
wanted her to be mine...
But
she doesn't think of me like
that... And I know it... Then
she
said "I had the best time...
Thanks!"... And she gave
me a
kiss on the cheek... I
wanted to
tell her... I wanted her to
know
that I don't want to be "just
friends"... I love her but I'm
just
too shy... And I don't know
why...
IT'S GRADUATION DAY..
A day passed... And then a
week... And then a month...
Before I could blink... It was
graduation day... I watched
her... Perfect body...
Floated
like an angel up on stage to
get her diploma... I wanted
her
to be mine... But she
doesn't
think of me that way... And
I
know it... Before everyone
went home... She came to
me
in her smock and hat... And
cried as I hugged her...
Then
she lifted her head from
my
shoulders and said "you're
my
best friend"... "Thanks!"...
And
gave me a kiss on the
cheek... I
wanted to tell her.. I
wanted
to know that I wanted to
be
more than "just friends"... I
love her but I'm too shy...
And I
don't know why...
IT'S A FEW YEARS LATER..
Now I sit in the pews of the
church... A church that she
is
getting married in now... I
watched her say "I do" an
drive off to her new life...
Married to another man... I
wanted her to be mine...
But
she didn't see me like
that...
And I knew it... But before
she
drove away... She came to
me
and said "You came!...
Thanks!"... And she kissed
me
on the cheek... I wanted to
tell
her... I wantd her to know
that
I didn't want to be "just
friends"... I love her but I'm
just
too shy... And I don't know
why...
YEARS PASSED..
I looked down at the coffin
of
a girl who used to be my
"best
friend"... At the service
they
read a diary entry she had
wrote in her high school
years... This is what it said...
"I
stare at him... Wishing he
was
mine... But he doesn't
notice
me like that... And I know
it... I
wanted to tell him... I
wanted
him to know... That I don't
want to be "just friends"... I
love him but I'm just too
shy...
And I don't know why... I
wish
he would tell me he loved
me"... I wish I did too... I
thought to myself and I
cried...rest in peace my
Love ...



MY VIEW . . . .
Ya, I know..this is a typical 'send to this much ppl or this wil happn' typ of chain mail which surf in da net n sometimes u might have read this allready! U might wondr y da hel do i found this important to paste it in my blog!
Hmm..i felt like we can extract a strong,sensitive meaning which is relatd to most of our lives when u read between da lines..
Thr is no doubt or debate tht evry singl prson has atleast once becm a lover befor he meets his life partner.it cn be a grl or a boy in ur tution clz,sm one u c in da bus or it could be atleast a film star..its natural science!(u cn blame oestrogen or testosterone if u want!)
It(love) may be a crush(i.e attractn rathr thn affctn),a single sided or may be both r in love..but how much of it works out!
I love this story bcz its real.it cn happen(forget about da part where grl dies).Some ppl r in lv.but they cnt xpres it.Y?
Its just bcz they fall in love with da wrng person..
Ok.nw who r these wrng persons,
lv has no borders neithr it has a reverse gear.some times ur ability to xprs ur lv is restrictd by ur religion,parents,social level,economy,family bkground etc.so evn u lv her/him n u evn u knw its vise versa too bt stil u hv to forget abt it.
Some may argue tht if u lv sm one n if he or she does too thats it.i wont say neithr its wrong nor corct.aftr all its ur life n ur da persn whose gonna live it.
And off da record if u wanna knw wat i think,I would say its always betr to cnsidr evry thng
when u hv a crush (befor falng in lv) n make sure its da correct person so tht u wil nt hesitate nor regrt in da futr n if u feel like it wil nt gonna work just forget abt it(so u make sure u wont need a axe for da thing u could hv removd wit ur nail)
This is my idea n I beleive in it!

Wats ur'r?food for thought!